#Gazi

Bucaklı Gazi "Ölürsem Şehit, Kalırsam Gazi Olacağım"

AA'nın, Güney Kore'ye destek için 17 Eylül 1950'de Türkiye'den ilk tugayın yola çıkmasının 74. yılı kapsamında hazırladığı haber dosyasının 23'üncü ve son bölümünde, Burdurlu gazi Mustafa Gök'ün anılarına yer verildi. Burdur merkeze bağlı Kozluca köyünde 1932'de doğan ve babası ölünce 1946'da annesinin köyü Anbahan'a taşınan Gök, köylülerin sığır ve koyunlarına çobanlık yaparak, tarlalarda çalışarak geçinmeye çalıştı. Kore Savaşı başladığında 20 günlük kundaktaki bebeğini ve eşini bırakarak askerlik görevi için İstanbul'a giden Gök, 1952'de gemiyle 48 günlük deniz yolculuğunun ardından ikinci kafiledeki diğer Türk askerleriyle Kore'ye ulaştı. Güney Kore'deki cephelerde bir yıl askerlik görevini yapan Gök, yurda döndüğünde gazilik ünvanıyla onurlandırıldı. Köyünde "Koreli" lakabıyla tanınan Gök, yaşına rağmen cephedeki günlerini hatırlıyor. Dört çocuğu, 9 torunu ve 12 de torunlarının çocuğu olan Gök, bu yıl torununun torununu da gördü. Gök, Kore'de geçen anılarını çok sevdiği hayat arkadaşı Yaşar Gök'e ve torunlarına yıllardır anlatıyor. Torunun başvurusunun ardından Kore Cumhuriyeti'nin davetiyle bu yıl temmuz ayında 6 günlüğüne Güney Kore'ye giden Gök, Panmunjom Ateşkes Antlaşması'nın imzalandığı Panmunjom'u gördü. Kore Savaşı BM Gazileri Günü Ulusal Töreni'ne katılan, Kore Savaş Hatıra Müzesi'ne çiçek sunup savaş anıtını gezen Gök, Busan'daki Birleşmiş Milletler Anıt Mezarlığı'nı ziyaret etti, Kore Savaşı Gazilerine Teşekkür Yemeği'ne katıldı. "Ölürsem şehit, kalırsam gazi olacağım" Mustafa Gök, AA muhabirine, askerlik görevi için gittiği İstanbul'da 4'üncü gün Kore'ye gönderilecek birliğe seçildiğini, yemin merasiminin ardından 20 günlük izinde köyüne geldiğini, Kore'ye gideceğini öğrenen annesinin gözyaşlarını hala hatırladığını söyledi. İzmir'in Seferihisar ilçesinde 3 ay eğitim gördükten sonra Alsancak'taki limandan gemiye bindiklerini dile getiren Gök, "10 ay cephede kaldık, mevzi kazdık, kum torbası döşedik, sıçan yolu (bir tür siper) kazdık, çalıştık. 10 ay sonra cepheyi Amerikalılara teslim ettik. İki ay da geri hizmette kaldıktan sonra Türkiye'ye döndük." diye konuştu. Savaştığı toprakları 72 yıl sonra bir daha görmenin mutluluğunu yaşadığını dile getiren Gök, "İstanbul'dan tam 12 saat sonra başkent Seul'e indik. Oraya varınca Türk yarbay ve büyükelçilikten gelenler beni karşıladı. Sarıldık, elimi öptüler. Sonra bir Türk albay daha geldi, onunla da görüştük. Onları görünce duygulandım, kendi memleketime gelmiş gibi oldum." ifadelerini kullandı. "Allah izin verirse 3 yıl sonra yine gideceğim" Ertesi gün Busan kentine gittiklerini kaydeden Gök, Güney Kore'nin savaşın ardından yaşadığı değişimi şöyle anlattı: "İlk gittiğimdeki yerleri bir göreceksiniz! Neler olmuş, yirmi otuz katlı binalar olmuş. Oralar hep savaşta parçalanmıştı, Filistin gibiydi o zamanlar. Şimdi o kadar güzelleşmiş ki altyapıyı tam yapmışlar. O harp ettiğimiz boş yerler binalar, asfaltlar, köprüler olmuş. Türk tugayının çemberde kaldığı yeri gördüm, hep değişmiş, her taraf bina ve pirinç tarlası. Oradan şehitliğe gittik, Türk şehitliğini görünce duygulandım. Çayırlıkta tertemiz mezar taşlarını yapmışlar, güzelce temizlemişler oraları. Ondan sonra geleneksel Kore kıyafetleri giydirdiler, oranın televizyonuna çıktık. Törende başbakanları bize madalya taktı, baston ve şemsiye hediye etti, eşi de bir mektup verdi. Oradaki çalışanların dedesi oldum. Sabahları 'günaydın dede' diyorlardı. Oradaki yetkililer, 3 yıl sonra benim yine gelmemi istediler. Allah izin verirse 3 yıl sonra yine gideceğim." Gök, Kore'den köyüne dönünce Burdur'da kendisine ilginin artığını, okullardan Kore'deki anılarını anlatması için konferans teklifleri geldiğini sözlerine ekledi.